आली सायंकाळ, झाले आकाश सोनेरी,सूर्य निरोप घेता घेता आले चंद्र डोक्या वारी,, वेळ असे सांध्याची, मन आकाश करे प्रसन्न,चालला आता सूर्यदेव सोडुनी त्याचे आसन,, सायंकाळ नंतर येई कालरात्री ची वेळ,दाखावे मग चंद्र चांदण्या आकाशातील खेळ,, भ्रमण करे हा सूर्यभावती ही आपली वसुंधरा,घटक असत सर्व लोकांचे, दिसे अती सुंदरा. ~bhargav
काही नात्यांना नाव नसते…आणि काही नावापुरतीच असतात!
भावार्थ: लोकांना फारसा मान देऊ नका, नाहीतर स्वतःची मान लचकू शकते (स्वाभिमान दुखावला जाईल).
प्रश्न उत्तर एक घर आहे, त्याला दरवाजा नाही, खिडकी नाही, आणि आत सोनं आहे. ते काय? अंडी दिवसा झोपतो, रात्री जागतो. तो कोण? चंद्र पंख नाहीत तरीही उडतो, डोळे नाहीत तरीही रडतो. काय आहे? वारा पाण्याशिवाय चालतं, पण पाण्यात गेलं की मरतं. काय आहे? आग ज्याचं डोकं जमिनीत आणि शेपूट आकाशात असतं. ते काय? झाड…
मन अस्वस्थ असेल, ताण जाणवत असेल तर निसर्गात थोडा वेळ घालवणं हे औषधासारखं काम करतं. माणसांच्या गर्दीतून थोडा वेळ स्वतःसाठी ,निसर्गात गेलेलं मन नव्यानं उभं राहतं.
